George Russell

JF

W poniedziałek wieczorem 27 lipca zmarł w wieku 86 lat George Russell – słynny amerykański kompozytor, pianista, a przede wszystkim wielki teoretyk, którego idee wpłynęły na rozwój muzyki ostatniego półwiecza.

Urodził się 23 czerwca 1923 roku w Cincinatti w stanie Ohio. Początkowo grał na perkusji, ale już w pierwszej połowie lat 40. zaczął się koncentrować na pracy kompozytora i aranżera. Kiedy przeniósł się do Nowego Jorku, znalazł się w grupie muzyków skupionych wokół Gila Evansa i Milesa Davisa.

W 1953 roku opublikował „Lydian Chromatic Concept of Tonal Organization” – Lidyjską Koncepcję Chromatyczną Organizacji Tonalnej, która utorowała drogę do jazzu modalnego, idei zaprezentowanych w pełni po raz pierwszy przez Milesa Davisa na płycie „Kind Of Blue”, a następnie rozwijanych przez Kwartet Johna Coltrane’a. 

Był autorem wielu wiekopomnych kompozycji, m.in. napisanego w 1947 roku dla Orkiestry Dizzy Gillespie’ego
Cubano Be/Cubano Bop, jednego z pierwszych utworów łączących jazz z rytmami afro-kubańskimi, czy utworu Bird in Igor’s Yard, który w 1949 roku nagrał Buddy De Franco  – z elementami jazzu parkerowskiego i muzyki Strawińskiego. 

Płyty Russella należą do najwartościowszych dokonań współczesnego jazzu – m.in. „Jazz Workshop” z Billem Evansem (1956), „Ezz-theticks” z Erikiem Dolphym (1961), „Othello Ballet Suite” (1967), „Electronic Sonata For Souls Loved By Nature” z Janem Garbarkiem (1969), „The African Game” (1983).

Jego pobyt w Szwecji i Norwegii, współpraca z muzykami skandynawskimi (m.in. Janem Garbarkiem, Terje Rypdalem, Palle Mikkelborgiem) w drugiej połowie lat 60. wywarła silne piętno na jazzie skandynawskim i ideach forsowanych przez wytwórnię ECM. Rozległa twórczość George’a Russella i jego rozliczne dokonania wymagają szerszego omówienia.

Przyczyną śmierci były komplikacje związane z chorobą Alzheimera.