Michał Tokaj Trio

Ryszard Borowski

Każdy znaczący pianista ma swoje trio i właśnie w takim zespole realizuje najbardziej wyrafinowane autorskie projekty. Konkurencja jest niezwykle silna, a trio prowadzone przez Michała Tokaja z Michałem Barańskim na kontrabasie i Łukaszem Żytą na perkusji ma od dawna swoją rangę, własną pozycję. Ci trzej muzycy są fantastycznie zgrani. Tak dobrze się znają, iż wydaje się czasem, że my, słuchacze, jesteśmy na krawędzi magii. Bardzo trudne podziały rytmiczne i niełatwe schematy akordowe, które najpierw zjawiają się w tematach utworów, obowiązują także i później podczas improwizacji. Muzycy nie tylko to wszystko realizują – do tego jesteśmy przyzwyczajeni. Nie tylko robią to z perfekcyjną dokładnością i łatwością – tego jesteśmy świadkami tylko przy najlepszych wykonaniach, ale oni nawet niwelują, chowają te wszystkie trudności i nieregularności. Każdy z nich gra tak swobodnie i pozornie zupełnie niezależnie (szczególnie dotyczy to partii fortepianu i perkusji, a bas zdaje się wszystko trzymać na uwięzi), że nie wiadomo, jakim sposobem zgadza się to wszystko i wychodzi na przykład w pulsie 11/8.

Tokaj ze swoim triem wydał wreszcie drugą płytę, zatytułowaną „The Sign”. 11 grudnia ub.r. odbył się w Studiu S-1 Polskiego Radia w Warszawie koncert promujący ten album.

Na program wieczoru składały się prawie wyłącznie kompozycje lidera z najnowszego krążka: tytułowy, Magdalena, Off Modal, The End of the Song, Blues Folk, Aging (jeden z moich ulubionych, tajemniczy i delikatny), Harmony in the Cloud (ta podniebna harmonia ma wiele wspólnego z McCoy Tynerem), Skyline. Była też kompozycja Darka Oleszkiewicza Awakening oraz jeden utwór z pierwszej płyty wydanej dziesięć lat temu – Dawn. Na bis muzycy wykonali jeszcze standard Cole’a Portera Every Time We Say Goodbye.

Koncert zorganizowany przez Agencję Mariusza Adamiaka potwierdził klasę zespołu i być może stanie się początkiem długiej trasy koncertowej – czego wszystkim słuchaczom w nowym roku życzę.
Ryszard Borowski