Rune Carlsson

Paweł Brodowski

Słynny szwedzki perkusista zmarł 9 marca 2013 r. w Sztokholmie w wieku 72 lat. Grał z gigantami światowego jazzu, był ulubionym drummerem Krzysztofa Komedy.

Rune Carlsson urodził się w Sztokholmie 4 grudnia 1940 roku. Jazz zaczął grać w drugiej połowie lat 50., początkowo w zespole dixielandowym, ale szybko przestawił się na modern. Wśród swoich idoli wymieniał takich perkusistów jak Art Blakey, Max Roach i Elvin Jones, ale szedł własną drogą i należał do muzyków, którzy zaczęli kształtować odrębną europejską wrażliwość.

Grywał w zespołach najważniejszych liderów szwedzkiego jazzu, jak Arne Domnérus, Bengt Hallberg, Lars Gullin, Bosse Hansson, Kjell Jansson, Ake Johansson, Lars Sjösten, Bobo Stenson, Eje Thelin. Nagrywał z wokalistkami Alice Babs i Moniką Zetterlund.

W latach 60. i 70. był dyżurnym drummerem w Gyllene Cirkeln, legendarnym klubie Sztoklomu, akompaniując amerykańskim sławom. Byli wśród nich Chet Baker, Eric Dolphy, Bill Evans, Art Farmer, Dizzy Gillespie, Dexter Gordon, Coleman Hawkins i Ben Webster.

W 1962 Carlsson po raz pierwszy przyjechał do Polski, by wystąpić na Jazz Jamboree z Kwintetem puzonisty Eje Thelina, a także z Krzysztofem Komedą, w jego trio z Romanem Dylągiem na kontrabasie. Z Komedą wystąpił na Jamboree także w 1965 (w Kwintecie) i 1967 roku  (w Kwartecie). W pierwszej połowie lat 60. z Komedą współpracowali prawie wszyscy czołowi polscy perkusiści tamtych lat, m.in. Jan Zylber, Tadeusz Federowski, Leszek Dudziak, Czesław Bartkowski, Andrzej Dąbrowski, Andrzej Fats Zieliński, Adam Jędrzejowski i Sergiusz Perkowski, ale jego faworytem był właśnie Rune Carlsson, z którym występował przede wszystkim w Skandynawii, i z którym nagrał  wszystkie trzy wydane za życia albumy jazzowe: „Ballet Etudes/The Music of Komeda” (Metronome, 1963), „Astigmatic” (Polskie Nagrania, 1965) oraz „Meine Süsse Europäische Heimat – Dichtung und Jazz aus Polen” (EMI/Columbia 1966).

Adam Sławiński w komentarzu na „Astigmatic” napisał: „Spośród muzyków stale związanych z Komedą wybija się Rune Carlsson; znakomity szwedzki perkusista, człowiek niezwykłej muzykalności, o świetnym refleksie i niebywałym wyczuleniu na jakość brzmienia. Pokrewny w sposobie gry z Anthonym Williamsem różni się odeń całkowicie w szczegółach”.

Carlsson był aktywnym muzykiem przez wszystkie kolejne dekady. W jego dyskografii znajdują się płyty nagrane przez takich liderów jak Phineas Newborn („Stockholm Jazz Session”, 1958), Budd Johnson (1978), Nils Lindberg („Saxes Galore”, 1979), Joakim Milder („Still In Motion”, 1989), Gunnar Bergsten („The Good Life”, 1995). Ostatnią płytę swojego życia Rune Carlsson nagrał jako wokalista (2005).

Paweł Brodowski