Tadeusz Prejzner

JF

W dniu swoich 85 urodzin 17 maca 2010 roku  zmarł nagle Tadeusz Prejzner – kompozytor, pianista, aranżer, bandleader, pedagog,  jeden z pionierów polskiego jazzu.

Tadeusz Prejzner urodził się w 1925 w Radzyniu Podlaskim. Studia pianistyczne u Zbigniewa Drzewieckiego rozpoczął w czasie okupacji i kontynuował po wojnie w Krakowie. Absolwent Wydziału Teorii i Kompozycji PWSM w Warszawie w klasie Kazimierza Sikorskiego.

W czasie studiów grał na fortepianie w duecie z Marianem Radzikiem i w zespole Tysiąc Taktów Muzyki Jazzowej Zygmunta Karasińskiego. W okresie „katakumbowym” w 1950 r. utworzył przy krakowskim klubie Rotunda akademicki big band jazzowy, w którym grał m.in. Jan Walasek.

Współpracował z kabaretami Stodoła, Szpak, Dudek oraz STS. W drugiej połowie lat 60. prowadził własny zespół radiowy, z którym dokonał licznych nagrań z udziałem wybitnych muzyków jazzowych, jak m.in. Tomasz Stańko i Zbigniew Namysłowski.

Był autorem popularnych szlagierów. Jego piosenki śpiewały m.in. Ali-Babki, Iga Cembrzyńska, Urszula Dudziak, Kalina Jędrusik, Irena Santor. Na Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65 zdobył I nagrodę w kategorii piosenek estradowych i kabaretowych za muzykę do piosenki Wojciecha Młynarskiego Światowe życie. Komponował utwory symfoniczne i kameralne. Był laureatem nagrody w konkursie ZKP w 1963 za „Cztery preludia” na zespół kameralny. Tworzył także ilustracje muzyczne dla teatru i filmu.

Publikował artykuły i recenzje na łamach pism muzycznych „Jazz” (juz w 1956 roku!)  i JAZZ FORUM. W latach 1974-78 pracował w Redakcji Muzycznej Polskiego Radia.

Pogrzeb Tadeusza Prejznera w środę 24 marca o godz. 11.00 na Cmentarzu Północnym w Warszawie, Wólka Węglowa, Dom Pogrzebowy – Sala A.