Artur Dutkiewicz, Brisbane

Ian Patterson

Na przełomie maja i czerwca ub.r. Trio Artura Dutkiewicza odbyło tournee po Australii i Nowej Zelandii (patrz relacja pianisty w JF 7-8/2015). O sukcesie naszych artystów świadczy recenzja koncertu, jaki miał miejsce 4 czerwca na Brisbane International Jazz Festival. Tekst ten został opublikowany na słynnym portalu AllAboutJazz, a jego autorem jest australijski krytyk Ian Patterson:

Artur Dutkiewicz jest jednym z bardziej wziętych polskich muzyków jazzowych. W ostatnich sześciu miesiącach, wraz z obecnym tournée obejmującym Indonezję, Nową Zelandię, Australię, grał także w Chinach, Tajlandii, Wietnamie, Meksyku, Polsce, Brazylii i Portugalii.

Ponieważ on i jego trio (basista Michał Barański i perkusista Grzegorz Grzyb) są obiektem dużego międzynarodowego zainteresowania, nie była zaskoczeniem wypełniona po brzegi sala, której publiczność doświadczyła tego niezapomnianego czwartkowego koncertu w JMI. Jazz Music Institute jest jedyną uczelnią w Australii, która oferuje studia jazzowe zakończone dyplomem. Koncertowanie jest ważną częścią programu nauczania, a najlepszą formą nauki – obserwowanie w akcji światowej klasy zespołu, jakim jest Artur Dutkiewicz Trio.

Trio powoli weszło w Passage. Dynamiczne napięcie było równie uderzające jak muzyczny kunszt członków zespołu. Swobodny, dyskretny bas przeszedł w groove’owe ostinato (Mr Prospero). Perkusja zmieniała brzmienie od delikatnych szczoteczek, do intensywnej gry pałeczkami unosząc przestrzenny

impresjonizm Dutkiewicza. Po hipnotycznym solo basu, które w pełni pokazało dlaczego Barański został wybrany najlepszym basistą przez czytelników legendarnego, polskiego magazynu JAZZ FORUM, nastąpił wspólny finał wywołujący aplauz publiczności. Sugestywny liryzm tria w wolniejszych tempach był na pierwszym planie w pięknej interpretacji polskiego mazurka (Polish Mazurka). Dutkiewicz nagrał cały album z mazurkami – „Mazurki” (Pianoart, 2012).

W następnym utworze lidera nastąpiło podkręcenie tempa – Barański znakomicie wypełnił swoją rolę dając solidną podstawę eksplodującej grze Grzyba, która sprowokowała Dutkiewicza do improwizacji przetaczających się po całej długości klawiatury. Spokojny pasaż oprawił delikatne solo Barańskiego, zanim Dutkiewicz powrócił do tematu utworu. Ostatnim akcentem przed przerwą była „wprawka” w stylu blues’n’funk w średnim tempie z Grzybem grającym dłońmi na perkusji.

Drugi set zaczął się wolnym, zabarwionym bluesem, „zmysłowym” utworem (Wujek Tomek) ze szczoteczkami, pałkami filcowymi i przestrzenną grą basu wspomagającą wolno snujące się dźwięki Dutkiewicza. Barański – pierwszy basista Bennie’ego Maupina podczas jego europejskich tournées – zagrał jeszcze jedno znakomite solo wprowadzając w nie resztę zespołu, aczkolwiek do Dutkiewicza należało ostatnie słowo z jego rozbudowanym, finezyjnym, medytacyjnym solo.

Trio osiągnęło apogeum w utworze Prana z ostatniego CD Dutkiewicza. Od porywającego ostinata basu w introdukcji muzyka rozwinęła się w falujące morze intensywności. Wysokoenergetyczny dialog tria, zamyślony impresjonizm pianisty i swobodna improwizacja wirowały we wciągającej karuzeli dźwięków. Następująca po nim prosta elegancja melodii inspirowanej muzyką indyjską (Om Nahmo Bagavate) mogłaby przywoływać hymnowy styl Abdullaha Ibrahima.

Barański dał solidne oparcie w jeszcze jednym, zainspirowanym polskim ludowym tańcem utworze Warsaw Oberek, a mocna, pełna inwencji gra Grzyba sprowokowała i rozpaliła improwizacje Dutkiewicza. Pełne fajerwerków, rozbudowane solo perkusisty poprzedziło temat i końcowe ukłony.

Na bis trio zagrało pogodną wersje Up From the Skies Hendriksa. Na nagranej przez Dutkiewicza płycie „Hendrix Piano” (Pianoart, 2010) słychać wręcz duchową łączność pianisty z legendarnym gitarzystą, nie wspominając o porywającej technice.

Po melodyczno-rytmicznych „wycieczkach” basisty i perkusisty Dutkiewicz na zakończenie poprowadził trio do tematu. Niesamowity koncert Tria Artura Dutkiewicza w JMI Live przejdzie do kronik Brisbane International Jazz Festival jako wzorcowy przykład sztuki tria fortepianowego.

Ian Patterson/All About Jazz/Australia

Tłumaczenie: Marek Piotrowski